دیدگاه کادی

کادی می گوید: «از دیدگاه فرگشتی، اینکه بدانیم کسی ارزش اعتماد کردن را دارد یا نه، برای بقای ما ارزش حیاتی تری دارد».

اگر دوران غارنشینی را در نظر بگیریم، این گفته می تواند منطقی به نظر برسد.

برای مثال، اینکه بدانید یکی از هم قطارانتان شما را می کشد و همه چیزتان را می دزدد یا نه، در آن دوران از اینکه فرد مورد نظر خوب بلد باشد آتش درست کند اهمیت بیشتری داشته است.

با اینکه شایستگی ارزش زیادی دارد، کادی می گوید این عامل تنها زمانی مورد ارزیابی قرار می گیرد که اول اعتمادی میان طرفین برقرار شده باشد.

به این ترتیب تمرکز بیش از حد روی به رخ کشیدن نقاط قوت می تواند نتیجه عکس داشته باشد.

به گفته ی کادی، کارآموزان MBA اغلب مواقع آنقدر به فکر باهوش و توانمند جلوه کردن هستند که ممکن است رویداد های اجتماعی را از دست بدهند، از کسی کمک نگیرند و در کل کسی نتواند به آنها نزدیک شود.

اینگونه افراد وقتی به خودشان می آیند که به دلیل آنکه هیچ کس نمی تواند به عنوان یک انسان آنها را بشناسد و به آنها اعتماد کند، شغلی را از دست می دهند.

کادی می گوید: «اگر کسی که می خواهید او را تحت تأثیر قرار دهید به شما اعتماد نداشته باشد، موفقیت چندانی حاصل نخواهید کرد. در واقع حتی ممکن است به دلیل آب زیر کاه به نظر رسیدن، شک او را نیز برانگیزید».

او ادامه می دهد: «کسی که رفتاری گرم و صمیمی دارد و اعتماد دیگران را جلب می کند و در عین حال از شخصیت استواری نیز بهره مند است، تحسین دیگران را بر خواهد انگیخت. باید توجه داشت که تنها در صورتی نقاط قوت شما به نفعتان عمل خواهند کرد و شما را به خطر نخواهند انداخت، که اول میان خود و طرف مقابل اعتماد برقرار کرده باشید».

سطح اجتماعی، میزان هوش، سلطه طلب بودن یا نبودن، موفقیت، تهاجمی بودن یا نبودن، مذهبی بودن، برونگرایی و چند معیار دیگر، از جمله مواردی هستند

که افراد در برخورد اول ظرف کسری از ثانیه و با احتمالی بیشتر از شانس در شما تحلیل و ارزیابی می کنند.

منبع: http://www.masoumehteymouri.com